Sunday, October 15, 2006

Myndir

Duglegir bræður og vel upp aldir :)




Þessi segir sig alveg sjálf og heitir:

"Spekingar spjalla"

Tekið í ágúst 2005 ef ég man rétt...

Ekki tími í meira í bili, en fljótlega fleiri myndir :)

Till next...adios

Thursday, October 12, 2006

Mismisskilið...

Mis-misskildar konur, það er þær konur sem hafa skilið oftar en einusinni, þær skiptast má segja í tvo flokka.
Í fyrri flokknum eru þær sem eru gersamlega búnar að fá nóg af öllum karlmönnum (og virðist fyrri reynsla mjög misjöfn, stundum slæm og stundum ekki) og nánast sjá rautt þegar þeir ganga framhjá...burtséð frá því hvort þær þekkja viðkomandi eða ekki.
Þær hreinlega þola ekkert karlkyns nær sér en svona ca.kílómeter radíus. Og því verður bara ekki breytt!!!
Í seinni flokknum eru þær vongóðu. Eru kanski búnar að brenna sig einu sinni eða oftar á "óheppilegum" karlmönnum. En eru þess fullvissar og bara ansi bjartsýnar á það að "sá eini sanni" sé þarna einhversstaðar úti...Bara svolítið erfitt að finna hann.

Ég er ansi hrædd um að ég tilheyri seinni flokknum, þó er ég stundum að hugsa um hvort það væri ekki bara gáfulegra að vera í þeim fyrri........

Till next...adios

Saturday, October 07, 2006

Pirri pirri

Talandi um hvað einn stafur getur skift miklu máli. Ef ég hefði t.d skrifað Piri Piri þá væri ég eflaust að gefa hér uppskrift af mjög góðum kjúklingarétt.
En svo gott er það ekki!
Þetta er búinn að vera pirr dagur mánaðarins, ef ekki bara ársins!
Og það versta kanski að ég veit eginlega ekki útafhverju ég er svona pirruð...
En dagurinn byrjaði svona....

Einhverntíman eldsnemma um 8 leitið kom kisa litla (humm reyndar er hún að verða rosaleg fitubolla) hoppandi upp í rúm og malaði og nuddaði sér út í allt og alla. Þá vaknaði Mikael (sem sennilega hefði nú vaknað hvort sem er fljótlega) og fór að klappa og kisu og svo að horfa á barnaefni í sjónvarpinu.
-Vek athygli á því að þarna er enginn pirringur byrjaður-

Ég reyni að sofa eitthvað aðeins lengur, en það gengur illa þar sem guttinn vill fá morgunmat með barnaefninu. Ég redda því og reyni svo aftur að sofa aðeins lengur...
Svo kemur Mikeal og vill fara að drífa sig í íþróttaskólann...sem var svo sem í lagi nema það var ennþá rúmur klukkutími í það.
En ég dröslaðist a.m.k á fætur og fékk mér staðgóðan morgunmat (CocoPuffs) svo ákvað ég að skella mér í heita sturtu þar sem mér var kallt og óttarlega drusluleg...

Kl.11:00 var ég mætt með Mikael í íþróttaskólann þar sem hann fékk að hlaupa um og hoppa undir leiðsögn í klukkutíma...

Svvo fórum við heim og ég plataði Mikael til að horfa á eina teiknimynd með mér, þar sem ég var enn þreytt, kallt og drusluleg...svo dormaði ég yfir sjónvarpinu meðan hann horfði.

SVo um kl.15:23 var tekin sú ákvörðun af fara í búð, aðallega vegna þess að ísskápurinn var orðinn tómari en hausinn á sumu fólki, sem ég fer ekki nánar út í hér....

Og það var á þessum tímapunkti sem að pirringurinn hófst fyrir alvöru.... í fyrsta lagi, þá var einhver djö...um að vera á Glerártorgi. Öll bílastæði full, en ég fann eitt fyrir rest. Svo var allt fullt af fólki á Glerártorgi, sem ég hefði nú kanski átt að geta sagt mér sjálf, svona með tilliti til bílaflotans þar fyrir utan.
Þegar inn var komið, var byrjað á að troða blöðrum á strákana. Og þeir sem hafa ekki prófað að fara með börn og blöðrur í búð, skulu bara endilega sleppa því...það er bara hreint ekki gaman. Fyrir utan öll börnin sem ég átti ekkert í og voru með blöðrur í búðinni!
Þegar ég er í búð þá finnst mér nógu leiðinlegt að hlusta á suð um að kaupa hitt og þetta dót, þó ekki bætist við að hafa blöðrur í andlitinu reglulega.

Vilut kaupa dót...geeeeeeerðu það´, þá ertu beeeeeest..SVo er komið hlaupandi með bissu og :"mig langar í svona"
Ég labba um búðina tuldrandi nei -nei-nei-nei!
Kaupi samt nammi í poka til tilefni laugardags en verst allra dótakaupa.
Svo þegar ég kem að kassanum er þolinmæði mín orðin svo svakalega lítil að hún er vart greinanleg.
Þegar Mikael segir í 67 skiptið "má ég fá svona" þá segi ég NEI svo hastarlega að afgreiðslustrákurinn hrekkur meira við en Mikael...

Þegar ég er búin að troða í marga marga poka, með blöðrur í andlitinu, þá treðst ég í gegn um mannþröngina sem var allt í einu orðin miklu miklu meiri en þegar ég fór inn í búðina, og var hún þó mikil þá! Þá var hann Kristján horfinn...
Ég skima og skima en sé engan Kristján, í von um að hann hafi kanski farið út í bíl, fer ég þangað með innkaupakerruna og lesta bílinn. Nei, auðvitað var enginn Kristján þar svo ég þarf aftur inn í þetta víti...
Ég skutla kerrunni inn í asnalega kerrugeymslu, en þar sem ég labba í burtu þa´heyri ég að helv. kerran rennur af stað út á bílastæði, í sama mund og einhver sem kemur út segir:"Hæ" ég kvessi augunum á einhverja konu sem ég kannast ekkert við, og þríf kerruna og skutla henni aftur á sinn stað. Ætla svo aftur inn og sé þá konugreiið sem hafði verið að heilsa mér, ég leit bara á vitlausa manneskju....jæja, ég segi hæ, og segir bara að þetta hafi verið pirrandi verslunarferð, og hún lítur á mig efins á svip. Eflaust að velta fyrir sér hvort ég sé nú loksins búin að tapa mér endanlega....
Sem betur fer fann ég nú Kristján fljótlega, en samt var einhver frambjóðandi búinn að ota að mér bækling og segja" viltu kynna þér frambjóðanda" og ég sagði bara "nei".

Jú og þegar ég fann Kristján þá sagði hann: "þú verður að kaupa blöð" og ég nánast argaði á hann: "gastu ekki sagt það inni í búðinni?" og Kristján greiið sagði að hann hefði gert það nokkrum sinnum...en ég sagði ;, þú gerðir það ekki neitt! Og var nú verulega farið að síga í mína! Svo vægt sé til orða tekið...

En loks komst maður út úr þessari ormaholu og ók ég heim á leið, og ótrúlegt en satt var sá bíltúr tíðindalítill.

Þegar heim var komið fór ég að hugsa um afhverju í andsk... ég væri svona rosalega pirruð, og eftir stutta umhugsun, þá hélt ég að það gæti verið vegna þess að ég hafði bara borðað morgunmat kl.10 og svo ekki neitt eftir það...og þar var komin hugsanleg skýring, vonandi ;)

SVo ég fékk mér hádegis-kaffi kl.18:00 , er að fara að horfa á spaugstofuna og ætla svo að elda kvöldmat.

Till next...adios

Thursday, October 05, 2006

Sálfræði

Ég held að ég sé búin að sálgreina sjálfa mig.
Komin með lausnina á öllum mínum vandamálum
Bara ef ég færi eftir því sem ég segi...

Oft á tíðum, á ég alltof erfitt með að "sleppa takinu" á sumum hlutum eða atburðum.
Hugsa of mikið um eitthvað og velti mér endalaust upp úr því...
Og með því er ég sennilega að gera bæði mig og þá sem umgangast mig að einhverju ráði brjál...!

Að láta liðið vera liðið virðist stundum erfitt...sem er líka pínu skrítið, af því að maður breytir ekki því liðna, hvað sem maður gerir eða hugsar....Fortíðin breytist ekki baun!

Maður getur aftur á móti haft örlítil áhrif á hvernig framtíðin verður...ef maður nennir að leggja það á sig að vera samkvæmur sjálfum sér.

Ég hef oft staðið sjálfa mig að því að gera eitthvað gegn betri vitund. Stundum bara í fljótfærni, en stundum bara "fock it" þetta skiptir engu máli...en það hlýtur allt að skipta máli.

"You are what you eat" - var einhverntíman voðaleg speki, sem fellur algerlega um sjálft sig, því hver vill vera "grænmeti"? En það er nú eitt af því hollara sem við innbyrðum.

"You are what you do" er miklu gáfulegra máltæki, því maður hlýtur að standa og falla með verkum sínum. Og eins og einhver frænka mín sagði víst eitt sinn svo gáfulega: "maður fær alltaf verkin sín til baka".

Ég hef nú líka alveg staðið mig að því að vera með "fordóma" út í fólk, tjá mig um að ferlega sé þessi eða hinn mikill lúser að gera hitt eða þetta. Og alveg get ég bókað það að ég lendi í sömu aðslæðum og ég hef verið að fordæma sjálf!!!

Svo nú er ég með fordóma út í fordóma, og ætla að vera samkvæm sjálfri mér, sérstaklega í samkvæmum...

Einhver ástæða hlýtur að vera fyrir þvi að maður situr alltaf einn eftir og borar í nefið, á meðan að fólk giftist og skilur endalaust í kring um mann....

Batnandi manni er best að lifa, og núna ætla ég í betrunarátak. Og gera það sem ég vil og er mér fyrir bestu :)
Vonandi gengur mér vel...hummm
Veit ekki alveg hvort ég á að vera að þessu....
Æ, þetta er eflaust tómt vesen...
Ætla að fá mér súkkulaði og hugsa málið....

Till next

Hugsanir...

Ég var að hengja upp þvott áðan, sem er náttúrulega alls ekki í frásögur færandi, þar sem ég geri það nánast á hverjum degi, og stundum oftar en ekki oftar ;)
En þar sem ég hengdi upp þvott, þá var ég svoleiðis með fleiri fleiri hugmyndir af algerlega stórsnjöllum bloggpistlum.

Svo skömmu síðar, þegar ég hafði tíma til að setjast við tölvuna, kveikja á henni og opna bloggið, þá var bara gersamlega allt horfið úr hausnum á mér! ...eh kanski ekki allt, ég meina allt sem ég ætlaði að skrifa sko!

Bilanatíðni hlaupahjóla helst greinilega í hendur. Hlaupahjólið hans Kristjáns hrundi í fyrragær, sennilega farin lega eða eitthvað og viðgerðir ekki inn í myndinni, a.m.k ekki að minni hálfu.
Svo í gær þá bilaði hlaupahjólið hans Mikaels...Spennan sem heldur stýrinu uppi, eða niðri, datt af og greinilega týndist!

Svo eftir vinnu í dag var ég plötuð í búðarferð til að kaupa ný hlaupahjól. Og þar sem að þetta er nú eina hreyfingin og útiveran sem hægt er að koma honum Kristjáni í , þá lét ég tilleiðast og stefnan var tekin á Hagkaup.

Til að gera langa sögu (eða ekki einu sinni svo langa) stutta, þá voru ekki til hlaupahjól í Hagkaup...eða þau voru öll búin, eins og afgreiðsludaman tjáði mér.
Ég þorði nú ekki einu sinni að spyrja hvort þau væru væntanleg...ekki miklar líkur á því svona í byrjun október!
En þar sem það sem átti að kaupa var ekki til, þá "þurfti" að kaupa tvo Simpson DVD diska í staðin....og svo bara athuga með hlaupahjólin á morgun.

Og auðvitað, af því að ég er svo góð, þá var það keypt ásamt afbrygði af Cheeriosi og einhverju smálegu...og ég er búin að finna upp nýtt slagorð fyrir Hagkaup: "Þar sem íslendingum finnst rándýrast að versla" !

Svo náttúrulega þegar ég settist niður við tölvuna áðan, og horfði á þessi tvö eymdarlegu biluðu hlaupahjól, þá datt mér það snjallræði í hug að taka bara spennuna (skrúfuna eða hvað þetta heitir sem heldur stýrinu föstu) af hjólabilaða hjólinu og setja á spennulausa hjólið! Og viti menn, þetta snarvirkaði, og nú er til eitt hlaupahjól í lagi, sem verður bara að duga þar til að annað hvort kemur vor, eða ég finn búð sem selur sumarvörur á haustin ;)

Till next...adios